همه سعی خودمُ کردم

ولی بازم همون آدمم با همون گذشته که البته گذشته ی سیاهی نیست...

ولی همین گذشته امروز شده سوهان روحم

شدم آدمی که به گفته ی تو خیلی ها رُ‏ دوس داشتم

آره بودن کسایی که میخواستمشون به عنوان یه کیس برای ازدواج

کسایی که هیچ ارتباط تعریف نشده و یا مخفیانه ای باهاشون نداشتم

با این اوضاع گویا باید یه جور دیگه بشم

ترجیح میدم به بی توجهی متهم بشم نه به چیزایی که تو بهم نسبت میدی  ، وقتی از خوشی نمیدونی چی بگی ، نمیدونی چجوری بگی دوسم داری!

کلمات و جملاتی هست که مرتب تو ذهنم میچرخه و اذیتم میکنه

خیلی ها رُ‏دوس داشتی...

منتظری یه روزی بهش برسی...

و چیزای دیگه